Nizina Naddunajska – nazwa słowackiej części Kotliny Małego Dunaju, położonej między Dunajem, Małymi Karpatami i innymi górami Karpat Zachodnich, na wysokości 100–350 m n.p.m. Ma najcieplejszy klimat na Słowacji, z średnią temperaturą powietrza w styczniu wynoszącą od -1 do -2 °C, w lipcu od 18 do 21 °C i średnią roczną od 9 do 11 °C. Jest to głównie obszar rolniczy. Na obrzeżach dociera do stolicy Słowacji, Bratysławy, ośrodkami administracyjnymi są Trnava, Nitra, większe miasta to Topoľčany, Komárno, Levice, Nowe Zamki, Dunajská Streda, Galanta, Hlohovec, Pieszczany i Nowe Mesto nad Wagiem. Oprócz Dunaju przez nizinę przepływają także: Mały Dunaj, Wag, Dudváh, Nitra, Hron, Ipeľ i inne.

Wyspa Żytnia – największa wyspa rzeczna w Europie

Wyspa Żytnia (węg. Csallóköz) jest największą wyspą rzeczną w Europie (ok. 1.600 km²), położoną w południowo-zachodniej Słowacji w dorzeczu Dunaju na Nizinie Naddunajskiej. Na południowy zachód od niej, po drugiej stronie Dunaju, znajduje się tzw. Mała Wyspa Żytnia (Szigetköz). Dzisiejsza wyspa rzeczna istnieje w tym miejscu zaledwie od kilku stuleci, gdyż wcześniej głównym korytem Dunaju był odcinek znany jako dzisiejszy Mały Dunaj.

Wyspę Żytnią ogranicza od południa i południowego zachodu główne koryto Dunaju, od północy jego odnoga Mały Dunaj, a od wschodu krótka granica z rzeką Wag (ten odcinek jest czasami nazywany Dunajem Wagu). Mały Dunaj oddziela się od Dunaju w rejonie portu bratysławskiego, łączy się z Wagiem w pobliżu Kolarowa, a następnie wpada do Dunaju w Komarnie.

Cały obszar Žitný Ostrov jest potężnym zbiornikiem wód gruntowych (pod powierzchnią znajduje się około 10 miliardów m³ wysokiej jakości wody pitnej, która jest stale uzupełniana przez wodę przesiąkającą z rzek) i jednym z najbardziej urodzajnych obszarów rolniczych na Słowacji. Płaska powierzchnia Žitné ostrov schodzi płynnie od Bratysławy do Komárna, z wysokości od 134 do 108 metrów. To prawie niezauważalne zbocze powstało w wyniku stopniowego osadzania się niewielkich osadów żwiru, piasku i mułu powodziowego. Niewielkie nachylenie utrudnia odprowadzanie wody i stwarza ryzyko wycieków podczas powodzi.

Historia sięgająca epoki brązu

Ten region ma bardzo długą historię – był zamieszkany już w epoce brązu. Świadczą o tym wykopaliska pochodzące z około 1300 r. p.n.e. Od tego czasu stopniowo osiedlały się tutaj nowe plemiona i ludy. Duży wpływ na tutejszą ludność miała kultura Etrusków i Celtów, jednak zdecydowanie największy wpływ wywarło Cesarstwo Rzymskie. W VI wieku osiedlili się tu Słowianie, w IX wieku wyspa była częścią Księstwa Nitrzańskiego i Wielkich Moraw, a od X wieku należała do Królestwa Węgier. Ludność węgierska, która do dziś dominuje na tych terenach, zaczęła się tu osiedlać masowo dopiero pod koniec średniowiecza lub na początku czasów nowożytnych.

Znane ośrodki wypoczynkowe

Najważniejszymi ośrodkami wypoczynkowymi na Wyspie Żytniej są Dunajská Streda, Šamorín i Veľký Meder. W Dunajskiej Stredzie i Veľkim Mederze znajdują się kąpieliska termalne, które odwiedzane są również przez zagranicznych turystów. W ostatnim czasie również brzegi Dunaju, tzw. Mała Wyspa Żytnia w okolicach miejscowości Bodíky, Dobrohošť i Vojka, są wykorzystywane jako miejsca rekreacyjne – odwiedzane głównie przez mieszkańców Bratysławy. Popularne są spływy po Małym Dunaju. Do ciekawostek Wyspy Żytniej należą również młyny wodne.

Dunajská Streda – uzdrowisko z węgierską historią i duchem

Termalne kąpielisko w powiatowym mieście Dunajská Streda oferuje doskonały relaks dla osób w każdym wieku. Thermalpark Dunajská Streda jest jednym z najpopularniejszych ośrodków wypoczynkowych południowej Słowacji.

Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1254 roku, gdy należała do majątku Preszburga (dzisiejsza Bratysława). W XV i XVI wieku nastąpił złoty okres rozwoju rzemiosła i handlu Królestwa Węgier. W 1574 roku Dunajská Streda została ogłoszona miastem królewskim, a w latach 1600–1848 należała do rodu Pálffych. W XVIII wieku osiedliła się tu liczna społeczność żydowska, dlatego w XIX wieku miasto nazywano Małą Jerozolimą. Podczas spisu ludności w 1910 roku aż 4 679 z 4 762 mieszkańców zadeklarowało język węgierski jako ojczysty.

Na mocy traktatu z Trianon, w 1919 roku miasto stało się częścią Czechosłowacji.

Do zabytków Dunajskiej Stredy należy barokowy pałacyk „Žltý kaštieľ” z XVIII wieku, w którym mieści się Muzeum Wyspy Żytniej.

Kąpielisko termalne Veľký Meder

Termalne kąpielisko Veľký Meder to aquapark o powierzchni lustra wody 3 400 m², czynny przez cały rok. Teren kąpieliska otoczony jest 100-hektarowym parkiem leśnym. Znajduje się pomiędzy Komárnem a Dunajską Stredą, 15 km od granicy z Węgrami, 66 km od Bratysławy i 25 km od węgierskiego miasta Győr.

Na terenie rozległego kąpieliska do dyspozycji odwiedzających jest 13 basenów z różnymi formami relaksu oraz bogaty wybór atrakcji. 7 basenów jest całorocznych, a 6 zewnętrznych z wodą termalną o temperaturze 25–38 °C.

Lokalna woda geotermalna ma dobroczynny wpływ na kręgosłup, układ ruchu, mięśnie, a także ogólnie wspomaga regenerację organizmu.

Termy Podhájska – małe słowackie Morze Martwe

Unikat na skalę światową znajduje się na południu Słowacji, w miejscowości Podhájska, w powiecie Nowe Zamki, gdzie mieszka około 1 100 mieszkańców. Tutejsza lecznicza woda ze względu na swoje właściwości porównywana jest do wody z Morza Martwego. Źródło bogate w siarczany, kwasy krzemowe i borowe łagodzi problemy skórne, oddechowe, a także związane z tarczycą i układem ruchu. Termy rozciągają się na powierzchni 12 ha i są czynne przez cały rok, nawet w sezonie głównym oferując sporo miejsca. Do Podhájskej przyjeżdża się leczyć m.in. egzemy, łuszczycę, czy dzieci chore na astmę. Z właściwości tej wody korzysta też wielu sportowców z różnych dyscyplin. Wciąż rosnąca liczba odwiedzających najlepiej świadczy o ich zadowoleniu. Warto dodać, że jest to najtańszy z dużych kompleksów termalnych na Słowacji.

Popularne Słoneczne Jeziora dorównują nadmorskim kurortom

Słoneczne Jeziora (Slnečné jazerá), znane też jako Jeziora Seneckie, to nazwa turystycznej lokalizacji przy dużym sztucznym jeziorze w mieście Senec. Jeziora powstały w 1845 roku podczas wydobycia żwiru pod budowę linii kolejowej Bratysława – Galanta. Początkowo było to 5 oddzielnych zbiorników, które później połączono w jedno jezioro o powierzchni 80 hektarów i głębokości do 12 metrów. Jezioro zaczęto wykorzystywać jako kąpielisko w 1919 roku, wtedy pod nazwą „Słowackie Tahiti”. Nową nazwę – Słoneczne Jeziora – nadano w 1960 roku. Obecnie jezioro ma powierzchnię ponad 100 hektarów, a teren podzielony jest na część „Północną” i „Południową”. Znajdują się tu różne możliwości zakwaterowania, gastronomii, sportów wodnych i wędkowania. Są tu hotele, pensjonaty, większe i mniejsze domki letniskowe oraz pola namiotowe. Dla aktywnych dostępne są place zabaw, boiska do siatkówki plażowej, korty tenisowe, wypożyczalnia sprzętu sportowego (łodzie, rowery wodne), zjeżdżalnie wodne, boisko piłkarskie z nawierzchnią syntetyczną oraz piłka wodna.

Pomysły na wycieczki po południowej Słowacji

Na południu Słowacji znajduje się kilka innych uzdrowisk. Termalne kąpielisko Horné Saliby leży między Šaľą a Galantą. Ma trzy baseny z wodą termalną o właściwościach leczniczych dla układu ruchu. Przy kąpielisku znajduje się centrum rehabilitacyjne z krytym basenem.

Termalne kąpielisko w Topoľníkach oferuje trzy baseny. Woda ma korzystny wpływ na układ ruchu. Odwiedzający mogą również skorzystać z siłowni i sauny.

Kompleks kąpielowy Modrá Perla znajduje się na obrzeżach miejscowości Veľké Úľany, 5 km od Sládkovičova. Znajdują się tu dwa baseny z podgrzewaną wodą.

Na skraju miejscowości Tonkovce mieści się angielski park, w którym znajduje się zabytek kultury – barokowy pałacyk z XVIII wieku. W XIX wieku został przebudowany w stylu romantycznego historyzmu. W przeszłości należał do znanego rodu Pálffych.

Miłośnicy techniki mogą kilka kilometrów od Dunajskiej Stredy zobaczyć znane i kontrowersyjne dzieło inżynierii wodnej – Zaporę Gabčíkovo na Dunaju.