Zalety

• Rawenna perła architektury wczesnego średniowiecza
• jedno z najbardziej znaczących historycznie miejsc we Włoszech
• siedziba ostatnich cesarzy rzymskich i szereg zabytków z V i VI w. n.e.
• słynne bizantyjskie mozaiki wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
• urokliwe średniowieczne centrum miasta i grób Dantego Alighieri
• Lidi Ravennati, 9 nadmorskich miejscowości, łącznie 36 kilometrów plaż
• szerokie plaże Riwiery Romagna, gdzie można wypocząć w całkowitym spokoju
• Marina Romea, ośrodek położony w pięknym lesie sosnowym, który rozciąga się aż do plaży
• Marina di Ravenna, plaża wieczorami zamieniająca się w dyskotekę na świeżym powietrzu
• Lido Adriano, mniejszy, nowoczesny, ale bardzo ruchliwy ośrodek pełen życia towarzyskiego

Rawenna – perła wczesnośredniowiecznej architektury

Rawenna jest perłą architektury wczesnośredniowiecznej. To włoskie miasto w regionie Emilia-Romagna (należącym do części Romagna) jest jednym z najważniejszych historycznie miejsc we Włoszech. Leży około 120 km na południe od Wenecji i około 55 km na północny zachód od Rimini. Obecnie jest to tętniące życiem miasto turystyczne i przemysłowe z portem (mimo położenia w głębi lądu), połączonym z Morzem Adriatyckim 10-kilometrowym Kanałem Candiano prowadzącym do Porto Corsini. W latach 402–476 była to siedziba ostatnich cesarzy rzymskich. Znajdujące się tu zabytki z V i VI wieku, ze słynnymi mozaikami, zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zabytki z czasów cesarzy Galli Placydii, Teodoryka i Justyniana są wyjątkowe w zachodniej części Europy z okresu wędrówek ludów, dlatego też znajdujące się tu piękne bizantyjskie mozaiki i sarkofagi są unikatem na skalę światową. Nie możemy jednak zapomnieć o urokliwym średniowiecznym centrum miasta ani o nagrobku wielkiego poety Dantego Alighieri, który zmarł w Rawennie w 1321 roku.

Najsłynniejszy okres historyczny Rawenny przypada na okres najgłębszego upadku Europy

Rawenna została założona na wyspach w bagiennej delcie rzeki w VI wieku p.n.e.  W roku 88 p.n.e.  mieszkańcy Rawenny otrzymali obywatelstwo rzymskie w 49 r. p.n.e. Stąd Cezar wyruszył do Rzymu, zanim przekroczył rzekę Rubikon. Na początku i w szczytowym okresie imperium rzymskiego miasto było otoczone laguną i liczyło około 50 000 mieszkańców. Na początku II wieku cesarz Hadrian zbudował tutaj akwedukt o długości 70 km, a port był ważną bazą morską cesarstwa. Cesarz Honoriusz wybrał to miejsce na swoją rezydencję w 402 r., ponieważ czuł się tam bezpieczniej niż w Mediolanie. Po śmierci cesarza Konstancjusza III w 421 r. władzę nad miastem sprawowała jego przyrodnia siostra Galla Placydia, która wniosła wielki wkład w rozwój miasta.

Po obaleniu ostatniego cesarza Zachodu, Romulusa Augusta, w 476 r. w Rawennie panował germański król Odoaker, a cesarz wschodniorzymski Zeno zlecił królowi Ostrogotów Teodorykowi ponowne podbicie Italii. Po długim oblężeniu Teodoryk zdobył Rawennę i znacznie ją rozbudował. Jego następcy rządzili tam aż do roku 540, kiedy to miasto zostało zdobyte przez wschodniorzymskiego generała Belizariusza. W roku 751 Rawenna została zdobyta przez longobardzkiego króla Aistulfa, a od roku 784 Rawenna należała do papieży.  W latach 1275 - 1440 miasto cieszyło się niepodległością, a po krótkim panowaniu Wenecji w 1509 roku powróciło pod władzę papieży. W kolejnych stuleciach miasto osuszyło otaczające je bagna, tworząc grunty orne. W latach 1796–1814 Rawenna należała do napoleońskiej „Republiki Przedalpejskiej”, a w 1861 roku stała się częścią Włoch.

Wczesnochrześcijańskie skarby kulturowe

Główną atrakcją Rawenny są wczesnochrześcijańskie kościoły i baptysteria z bogatą dekoracją mozaikową. Centrum historycznego miasta stanowi Piazza del Popolo z budynkiem ratusza (Palazzo Comunale) i pałacem Palazzo Veneziano z XVII w. Kilkaset metrów na południowy zachód, na Piazza Duomo, znajduje się katedra (Duomo), zbudowana w 1740 r. na fundamentach najstarszego kościoła Rawenny z IV–V w. Z pierwotnego budynku zachowała się wieża i krypta z X w. Obok katedry stoi Baptysterium Neona, mniejszy ośmiokątny budynek z początku V w. z mozaikowym sufitem powstałym po 450 r.

Na placu Piazza Francesco znajduje się kościół San Francesco z romańską dzwonnicą, założony w V wieku, w którym został pochowany zmarły w Rawennie w 1321 r. Dante Alighieri. Być może najważniejszym wczesnochrześcijańskim zabytkiem w Rawennie jest kościół San Vitale. Jest to ośmiokątny, centralny budynek z cegły z masywną kopułą, ukończony w 548 r. W okresie panowania bizantyjskiego został ozdobiony mozaikami, które są uważane za najlepszy zespół mozaik poza terytorium Bizancjum i są zachowane w prezbiterium. Świątynia stała się wzorem dla kaplicy Karola Wielkiego w Akwizgranie w Palatynacie Cesarskim. Obok znajdują się pozostałości nieistniejącego kompleksu pałacowego z mauzoleum Galli Placydii z około 430 r. n.e., również z bogatą dekoracją mozaikową.

Przy głównej ulicy, Via Roma, stoi kościół Sant'Apolinare Nuovo, wczesnochrześcijańska trójnawowa bazylika zbudowana przez Teodoryka Wielkiego około 520 r. Po obu stronach nawy głównej, nad kolumnadą, znajdują się trzy pasma mozaik przedstawiające sceny z Ewangelii: procesję świętych, mężczyzn i kobiet, zmierzających w stronę Matki Boskiej i Jezusa Chrystusa na tronie, port i miasto Classe oraz pałac Teodoryka. Tak zwany Pałac Teodoryka, będący dziś jedynie ruinami budynku z VII–VIII w., prawdopodobnie nie był rezydencją króla Ostrogotów, lecz siedzibą egzarchy bizantyjskiego. Przy tej samej ulicy znajduje się barokowy kościół Santa Maria in Porto, zbudowany w latach 1553–1784.

Do innych wczesnośredniowiecznych zabytków zalicza się prawosławne baptysterium ariańskie, mniejszą ośmiokątną kaplicę z końca V w. oraz kaplicę arcybiskupią S. Andrea na pierwszym piętrze pałacu biskupiego, zbudowaną na planie krzyża i ozdobioną mozaikowym sufitem z około 500 r.

Mauzoleum Teodoryka z 520 r. to centralna, dziesięciokątna budowla z galerią i monolitycznym dachem wykonanym z jednego kawałka wapienia istryjskiego o średnicy 10 m i wadze ponad 300 ton.

Kościół Sant' Apollinare in Classe, położony poza miastem, w kierunku portu, jest typową wczesnochrześcijańską bazyliką trójnawową bez transeptu. Konsekracji dokonano w 549 r., romańska dzwonnica pochodzi z końca X w. Wnętrze apsydy jest bogato zdobione mozaikami.

Lidi Ravennati – 36 kilometrów plaż w 9 lokalizacjach

Lidi Ravennati to zbiorcza nazwa 9 nadmorskich miejscowości o łącznej długości 36 kilometrów plaż. Ta riwiera oferuje szerokie plaże, na których można odpocząć w całkowitym spokoju, chronione przez prawie 3000 hektarów naturalnego lasu sosnowego i oddalone o kilka kilometrów od jednego z najbardziej spektakularnych miast we Włoszech. Stopniowo od północy są to Casalborsetti, Marina Romea, Porto Corsini, Marina di Ravenna, Punta Marina, Lido Adriano, Lido di Dante, Lido di Classe i Lido di Savio.

Casalborsetti – ośrodek położony w Parku Narodowym Delty Padu

Casalborsetti leży na południe od Lido di Spina, które jest najdalej na południe wysuniętym spośród 7 kurortów Comacchio. Kiedyś wioska rybacka, dziś bardzo dynamiczny ośrodek turystyczny z nowoczesną przystanią  i całą niezbędną infrastrukturą. Znajdują się tam bary, restauracje, sklepy itp. Ośrodek jest częścią Parku Narodowego Delty Padu, w którym znajduje się wiele szlaków przyrodniczych, na których można obserwować rzadkie ptactwo wodne. Ośrodek ten cieszy się popularnością wśród osób poszukujących zdrowego środowiska do wypoczynku, dzięki pięknym, szerokim i pustym plażom, lasom sosnowym zachęcającym do spacerów i jazdy na rowerze, a także licznym obiektom sportowym.Z ośrodka jest blisko do takich historycznych perełek jak etruska nekropolia w Spina, pomników upamiętniających rządy rodu Este w Ferrarze czy Mesole.

Różne rodzaje ośrodków wypoczynkowych – lasy sosnowe, uzdrowiska i rozrywka

Ośrodek Marina Romea położony u ujścia rzeki Lamone, w otoczeniu pięknego lasu sosnowego, który rozciąga się aż do plaży. Ta zielona oaza zyskała reputację jednego z najelegantszych adresów na Riwierze Emilii-Romanii, również dzięki swojemu portowi, stadninom i najnowocześniejszym obiektom sportowym.

Przez Porto Corsini dotrzemy do kurortu Marina di Ravenna położonego nad morzem. To modna lokalizacja, chętnie odwiedzana zwłaszcza przez ludzi młodych. Można tu spędzić czas na imprezach typu happy hours i imprezach na plaży, które trwają do późnych godzin.

Zaraz za Marina di Ravenna znajduje się Punta Marina, znana przede wszystkim ze swojego uzdrowiska położonego tuż przy plaży, gdzie można zanurzyć się w bogatych w magnez wodach. Można jednak także spacerować pełnym zieleni nadmorskim lasem sosnowym, poprzecinanym ścieżkami rowerowymi i szlakami turystycznymi.

Lido di Savio – spokojne plaże w zasięgu wzroku od Mirabilandii, najsłynniejszego parku rozrywki na wybrzeżu Adriatyku Lido di Savio leży 20 km na południe od Rawenny, do której administracyjnie należy i 3 km na północ od słynnego letniego kurortu Cervia/Milano Marittima, który uważany jest za jeden z najbardziej prestiżowych na Riwierze Adriatyckiej. Lido di Savio to kurort otoczony lasem, oddzielony od wysuniętego bardziej na północ Lido di Classe rzeką Savio, od której wziął swoją nazwę. Rodziny z dziećmi docenią zwłaszcza piękne, szerokie piaszczyste plaże, które są też znacznie spokojniejsze niż na ich południowej sąsiadce, ruchliwej Milano Marittima. 

Lido di Savio jest również doskonałą bazą wypadową do ciekawych wycieczek po okolicy. Stąd bardzo łatwo dotrzeć do apenińskiego pasma Monte Titano, na którym znajduje się miniaturowa republika San Marino. Do Rimini, najpopularniejszego nadmorskiego kurortu na Riwierze Adriatyckiej, Cesenatico z portem Leonarda da Vinci można łatwo dojechać samochodem lub pociągiem w pół godziny. Można też wybrać się na spacer do zabytkowego centrum Cervii. Znajdują się tu liczne kościoły, świadczące o bogatej historii miasta. Spośród licznych wydarzeń kulturalnych i towarzyskich, które się tu odbywają, należy wspomnieć pokaz sztucznych ogni, który odbywa się w Milano Marittima każdego roku 10 sierpnia na cześć św. Wawrzyńca (San Lorenzo). Oczywiście Milano Marittima oferuje także bogate życie nocne. Możesz odwiedzić liczne bary i puby, a także dyskoteki i salony gier, albo wybrać się na spokojną kolację do jednej z wielu renomowanych lokalnych restauracji. Infrastruktura całego regionu jest niezwykle bogata i rozwinięta - przykładowo, najsłynniejszy park rozrywki na wybrzeżu Adriatyku, Mirabilandia, znajduje się zaledwie kilka kilometrów od Lido di Savio. Tutejsze, prywatne plaże są bardzo dobrze utrzymane i oferują wiele możliwości uprawiania sportu i rozrywki.

Morze i plaże

Plaże mają wiele kilometrów długości i stopniowo przechodzą z jednego sąsiedniego kurortu w drugi; rozdzielają je jedynie ujścia rzek i kanałów. Ze względu na bardzo drobny piasek, woda w pobliżu brzegu często wydaje się mętna, lecz nie jest zanieczyszczona. Maleńkie cząsteczki piasku są podatne na ruch przy nawet najmniejszym ruchu morza. Plaże składają się wyłącznie z drobnego piasku i osiągają szerokość do 100 metrów. W niektórych miejscach gaje sosnowe oddzielają obszary mieszkalne. Na całej swojej długości plaże charakteryzują się wyjątkowo łagodnym i bezpiecznym wejściem do morza, dzięki czemu są idealne dla małych dzieci i osób nieumiejących pływać. W niektórych miejscach można pływać nawet 100 metrów od brzegu; ku południu głębokość i zasolenie morza wzrasta. Morze w tym miejscu jest zazwyczaj bardzo spokojne, nie nadaje się do nurkowania i nie występują tu niebezpieczne zwierzęta. Znajdują się tu zarówno plaże publiczne, jak i szereg plaż prywatnych (płatnych, z niską ceną jak na włoskie standardy), z obsługą i sprzętem sportowym (boiska do gier, atrakcje dla dzieci, łódki, rowery wodne, programy animacyjne, ratownicy, bary). Przeważnie na obrzeżach plaż płatnych znajdują się te bezpłatne, na które można zabrać ze sobą cokolwiek się chce, ale plaże nie są utrzymywane w dobrym stanie i nie mają sanitariatów.Na terenie ośrodka znajdują się również prywatne plaże, na których mogą przebywać psy, oraz plaże publiczne poza miejscowością. Kąpiel psów w morzu jest zabroniona na terenie całego regionu Emilia-Romania, z pewnymi wyjątkami (dokładnie określonymi w rozporządzeniu władz lokalnych).

Warszawa 1370 km, Kraków 1164 km, Wrocław 1230 km