Zalety i wady

• wprawdzie Santa Caterina była współorganizatorem Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym w 2005 roku, ceny w kompleksie nie są przesadnie wygórowane
• barwna paleta trudnych tras, odpowiednich przede wszystkim dla doświadczonych lub średniozaawansowanych narciarzy z trzema, wymienianymi poniżej, atrakcjami, które uzupełniają sportową atmosferę i wyjątkowość Santa Cateriny
• pierwsza z atrakcji to otwarta 8 lat temu, przedłużona do 3,7 kilometrów czarno-czerwona trasa zjazdowa, która nie tylko sprawdziła się w czasie Mistrzostw Świata, ale przede wszystkim jest wielkim wyzwaniem i sprawdzianem narciarskich umiejętności
• druga atrakcja to wyjątkowa i niepowtarzalna czerwona trasa, należąca z pewnością do tych najlepszych na świecie, która przez kilka kilometrów przyjemnie wije się z drugiego najwyższego punktu Cresta Sobretta, żeby skończyć się w samym centrum Santa Cateriny; wyzwanie kusi i zapada w pamięć na długo
• trzecią największą atrakcją są dwie siedmioletnie czerwone trasy, o długości ok. 2 kilometrów, w odkrytej na nowo „tylnej“ dolinie Valle dell’Alpe, które zaczynają się na wysokości 2 881 metrów n. p. m.; co więcej, dzięki swojej orientacji, zbocze jest przez cały dzień wystawione bezpośrednio promienie słoneczne
• 3 części nowego „jajka“ przy okazji wyżej wymienionych Mistrzostw świata zastąpiły wysłużone „talerzyki“, dzięki czemu droga do wysokości 2700 metrów n. p. m. trwa tylko kilka minut, nogi nie tylko nie bolą, ale odpoczną - w imię motta „mniej czasu na wyciągu, więcej czasu na stoku“
• co więcej nowoczesny wyciąg krzesełkowy, prowadzący jeszcze wyżej
• fantastyczne narciarskie warunki na wiosnę, świetnie przygotowane stoki każdego dnia, a, z wyjątkiem weekendów, ciągle pustawe trasy
• częściowo zorientowany na północ kompleks położony wysoko nad poziomem morza, zasługująca na szacunek różnica wysokości 1159 metrów, do tego udoskonalany system sztucznego naśnieżania czyli maksymalna gwarancja jakości i ilości pokrywy śniegowej przez cały sezon
• wyjątkowo szeroka oferta tras dla narciarzy alpejskich, narciarstwa ekstremalnego i na wolnym terenie, co więcej dwa wyśmienite i bardzo wymagające trasy biegowe, które spędzają sen z powiek uczestnikom Światowego Pucharu
• gwarancja wysokiej jakości narciarskiego ośrodka, gdzie odbywały się Mistrzostwa Świata nie tylko w 2005 roku, ale także w roku 1985, oraz organizowane są zawody FIS włącznie z Światowym Pucharem
• dosłowny „inkubator“ narciarskich talentów - z regionu pochodzą Deborah Compagnoni i Pietro Vitalini
• romantyczne centrum malowniczego górskiego miasteczka, o odważnych ambicjach „mniejszego Zermattu“ ma prawdziwie narciarską atmosferę
• dziewicza wysokogórska przyroda parku narodowego Stelvio czyli nierzadko jeleń czy sarna tuż pod oknami
• bogata oferta ponadstandardowego zakwaterowania, prawie zawsze z bliskiej odległości od terenów narciarskich
• na styczeń 2013 zaplanowano uruchomienie nowego parkingu pod wyciągiem
• co więcej łączone skipasy jako możliwość poszerzania narciarskich horyzontów
• pomimo rozbudowy ciągle mniejsza ilość i całkowita długość tras zjazdowych, a przede wszystkich słabsza oferta stoków dla mniej doświadczonych narciarzy
• generalnie raczej starsza infrastruktura transportowa składająca się głównie ze starszych wyciągów - czyli wspomniany nowa kolej gondolowa i wyciąg krzesełkowy nie rozwiązały wszystkich problemów
• małe miasteczko, z czego wynika słabsza oferta ponarciarskiej zabawy i relaksu, szczególnie dla tych aktywnych
• położenie za skraju narciarskiego regionu Alta Valtellina, z czym związane jest dłuższa podróż za szusowaniem do San Colombana, ale przede wszystkim do Livigno; do kompleksu dojeżdża się 180 km poza autostradą